در کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) تشخیص و سپس مداخله‌ی به موقع بسیار کلیدی است. در حال حاضر، تشخیص AHDH در کودکان معمولاً بر اساس پرسشنامه‌‌ها و مشاهدات رفتار کودک انجام می‌شود. چون این معیارهای تصمیم‌گیری subjective می‌باشند، ممکن است درمان این اختلال را با تأخیر همراه کنند. حتی ارزیابی‌های حال حاضر برای تشخیص این اختلال، ممکن است منجر به تشخیص‌های اشتباه شود. به عنوان مثال، پرسش‌نامه‌هایی که به والدین یا مراقب کودک داده می‌شود، می‌تواند تحت تأثیر وقایع زندگی یا استرس باشد. همچنین، به طور کلی، با افزایش سن، علائم بیش فعالی کاهش می‌یابد و همین موضوع امکان تشخیص درست از طریق ارزیابی‌های مشاهده‌ای را کاهش می‌دهد.
این چالش‌ها، دانشمندان و محققان دانشگاه ییل را بر آن داشت که یک معیار objective و عینی برای ADHD ایجاد کنند. آن‌ها برای اینکار از داده‌های تصویر برداری مغزی 7805 کودک 9 تا 10 ساله استفاده کردند. در داده‌های تصویر برداری مغزی از کودکان با ADHD و بدون ADHD تفاوت‌هایی در ساختار و فعالیت مغز شناسایی شد که می‌تواند به عنوان یک نورومارکر برای اختلال ADHD عمل کند.
نتایج نشان داد که قشر پیشانی مغز (ناحیه‌ای که در کنترل تکانه، توجه و حافظه کاری نقش دارد) در کودکان مبتلا به ADHD به طور معمول نسبت به کودکان دیگر نازکتر است. همچنین، شبکه‌های مغزی مرتبط با پردازش حافظه، هوشیاری و پردازش شنوایی نیز در کودکان مبتلا به ADHD اختلافاتی با سایر کودکان دارند. به علاوه، ماده سفید که شامل رشته‌های عصبی است که از یک قسمت مغز به قسمت دیگر انتقال می‌یابد، در کودکان مبتلا به ADHD نازکتر است. این امر ممکن است بر روی ارتباط مناطق مختلف مغز با یکدیگر تأثیر داشته باشد.
همچنین، محققان در این مطالعه از داده‌های رشد شناختی مغز نوجوانان Adolescent Brain Cognitive Development (ABCD) استفاده خواهند کرد. حدود 12000 شرکت‌کننده در سن 9 یا 10 سالگی به این مطالعه پیوستند. محققان به ردیابی رشد بیولوژیکی و رفتاری آن‌ها تا بزرگسالی ادامه خواهند داد، و در چند سال آینده داده‌های جدیدی به دست خواهند آورد. دموگرافیک شرکت کنندگان در مطالعه منعکس کننده جمعیت ایالات متحده است. در واقع، این گروه، نماینده جمعیت ایالات متحده است. به این معنی است که یافته‌های این پژوهش، به جمعیت ایالات متحده نیز قابل تعمیم خواهد بود.
این موضوع، اهمیت تحقیقات بومی سازی شده را نیز نشان می‌دهد بنابر تفاوت‌های ژنتیکی، الگوها و ساختارهای مغزی و عصبی می‌تواند در جوامع مختلف متفاوت باشد. به همین دلیل تحقیقات بومی اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد و این دقیقاً همان کاری است که در گزارش‌های QEEGhome در حال انجام است. این گزارش‌ها بر اساس جمعیت نرمال و پاتولوژیک ایرانی ارائه می شود و نتایج و تفسیرهای حاصل از آن همخوانی بسیار زیادی با جامعه ایرانی خواهد داشت.
https://news.yale.edu/2022/11/23/neuromarker-adhd-could-improve-diagnosis-disorder
