در مطالعه‌ای که توسط Putman و همکاران در سال ۲۰۱۰ انجام شده است، نقش افزایش فعالیت باند بتای بالا (High-Beta Power) در EEG حالت استراحت، به‌عنوان یک نورومارکر مرتبط با اضطراب بررسی شده است.

این الگوی EEG معمولاً در نواحی فرونتال و مرکزی، به‌ویژه در الکترودهای F3، F4 و Cz دیده می‌شود و به‌طور خاص در اختلالات اضطراب فراگیر (GAD)، اضطراب اجتماعی و پانیک شایع است.

ویژگی  EEG

 High-Beta Activity(در محدوده 20 تا 30 هرتز) با افزایش برانگیختگی قشری (Cortical Arousal) و بیش‌هشیاری (Hypervigilance) مرتبط است؛ ویژگی‌هایی که بازتابی از تنش مزمن، نگرانی پایدار و ترس پیش‌بینانه در اختلالات اضطرابی هستند.

یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند که سطح بالای High-Beta در حالت استراحت با  Trait Anxietyو کاهش تطابق‌پذیری با استرس    (Poor Habituation)مرتبط است.

یافته‌ها

نتایج مطالعه Putman و همکاران نشان داد که افزایش قدرت High-Beta در نواحی  Midline Frontalاز جمله در الکترودهای Fz و Cz با سطوح بالاتر اضطراب همراه است. این الگوی فعالیت ممکن است بازتاب عملکرد بیش‌فعال شبکه‌های تنظیم هیجان مانند  Default Mode Network و Salience Network باشد.

کاربرد بالینی

حضور High-Beta در ناحیه‌ی Frontal Midline می‌تواند به‌عنوان یک نورومارکر برای Hyperarousal مورد استفاده قرار گیرد و در هدایت درمان نقش داشته باشد.

به‌عنوان مثال:

تجویز داروهای ضداضطراب غیر بنزودیازپینی نظیر  Pregabalin

اجرای نوروفیدبک با هدف کاهش باند Beta و تقویت  SMR

مداخلاتی که به مهار چرخه‌های شناختی بیش‌فعال کمک می‌کنند

با این حال، باید در تفسیر Beta Excess با توجه به علائم بالینی دقت کرد، چرا که این الگو می‌تواند در شرایطی چون بی‌خوابی (Insomnia)، مصرف محرک‌ها (Stimulant Use) یا برخی حالت‌های شناختی نیز مشاهده شود.

نتیجه‌گیری

قدرت باند High-Beta می‌تواند به‌عنوان یک نورومارکر سودمند برای شناسایی اختلالات اضطرابی، پیش‌بینی پاسخ درمانی و طراحی پروتکل‌های شخصی‌سازی‌شده در نوروتراپی مورد استفاده قرار گیرد.

منبع

Putman, P. (2010). Resting state EEG delta-beta coherence in relation to anxiety, behavioral inhibition, and selective attentional processing of threatening stimuli. International Journal of Psychophysiology, 77(2), 135–141.