میگرن یک اختلال عصبی شایع و ناتوان‌کننده است که با سردردهای مکرر و شدید، اغلب همراه با تهوع، استفراغ و حساسیت به نور و صدا، مشخص می‌شود. این بیماری که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، به‌طور قابل توجهی کیفیت زندگی و بهره‌وری را کاهش می‌دهد. پیچیدگی پاتوفیزیولوژی میگرن شامل عوامل عصبی، عروقی و ژنتیکی مختلف است. نقشه مغزی (QEEG) به عنوان یک ابزار ارزشمند در شناسایی بیومارکرهای میگرن ظاهر شده است که می‌تواند بینش‌هایی در مورد فعالیت الکتریکی مغز و اتصال‌های عملکردی در بیماران میگرنی ارائه کند.
مطالعات مختلف انجام شده در زمینه بررسی سردردهای میگرنی، مارکرهای زیر را برای بررسی این بیماری با استفاده از نقشه مغزی معرفی کرده‌اند:
کاهش قابل توجهی در فعالیت آلفا (8-13 هرتز) و بتا (13-30 هرتز) در افراد مبتلا به میگرن وجود دارد. این کاهش‌ها با فرآیندهای مهاری و شبکه‌های قشری مرتبط است که ممکن است به درک درد در بیماران میگرنی کمک کند.
علائم تحریک‌پذیری قشری در بیماران میگرنی در فعالیت باند گاما (30-100 هرتز) افزایش یافته است. این تحریک‌پذیری ممکن است به شروع و انتشار حملات میگرنی کمک کند و به علائم مشخصه این اختلال منجر شود.
پاسخ‌های قشری بیش از حد به محرک‌های بینایی در بیماران میگرنی شایع است که ممکن است زمینه‌ساز فوتوفوبیا در طول حملات میگرنی باشد. در بیماران مبتلا به میگرن، فعالیت افزایش یافته قشر پس‌سری یا occipital در پاسخ به محرک‌های نوری مشاهده شده است که نشان‌دهنده تحریک‌پذیری بیشتر قشر بینایی در این بیماری است.
مطالعات EEG وظیفه‌محور نشان داده‌اند که بیماران میگرنی ERP های غیرطبیعی، به‌ویژه در وظایف شامل پردازش حسی و عملکردهای شناختی، دارند. تغییرات در اجزای P300 و N100 نشان‌دهنده نقص در پردازش شناختی و کنترل توجه است که تأثیر میگرن بر درک بیشتر از درد را برجسته می‌کند.
مطالعات QEEG نشان داده‌اند که اتصال عملکردی درون شبکه‌ای و بین شبکه‌ای مغزی در بیماران میگرنی مختل شده است. در این بیماران، عملکردهای غیر عادی در Default Mood Network (DMN) و (SN) Salience Network مشاهده شده است. این شبکه‌ها نقش مهمی در پردازش درد و یکپارچه‌سازی حسی دارند. اختلالات در عملکرد این شبکه‌های مغزی به مزمن شدن میگرن و استمرار علائم کمک می‌کند.
تحلیل میکرواستیت EEG حالت استراحت نشان داده است که بیماران میگرنی دینامیک میکرواستیت‌های تغییر یافته، به‌ویژه در کلاس‌های B و C دارند که با Visual Network و Attention Network مرتبط هستند. این تغییرات نشان‌دهنده اختلال در سازمان‌دهی و پایداری شبکه مغزی است.
QEEG یا نقشه مغزی یک روش غیرتهاجمی و مقرون به صرفه برای بررسی عملکرد مغزی در بیماران میگرنی ارائه است. ناهنجاری‌های مشاهده شده در EEG حالت استراحت و وظیفه‌محور، همراه با اتصال عملکردی مختل، مفید بودن QEEG در شناسایی علایم عصبی مرتبط با میگرن را نشان می‌دهد.
مطالعات آینده در این زمینه، باید بر اعتبارسنجی استفاده از نقشه مغزی در محیط‌های بالینی تمرکز کنند تا دقت تشخیصی و نتایج درمانی برای بیماران میگرنی را افزایش دهند. با توجه به اینکه هدف تیم QEEGhome، شخصی‌سازی روند درمان بیماران و ارائه گزارش‌های نقشه مغزی بر اساس علم روز دنیا و personalized medicine است، این تیم نیز مطالعات ارزشمندی در راستای بهبود نتایج درمانی بیماران مبتلا به میگرن انجام داده است.
منتظر مقالات ما باشید!
