img-name

تشابه مارکرهای نقشه مغزی در اختلال‌های مختلف

7 ماه پیش

الکتروانسفالوگرافی کمّی یا QEEG یک آنالیز مدرن EEG است که در آن از تحلیل‌­­ها و الگوریتم‌­های ریاضی برای استخراج مارکرهای سیگنال EEG استفاده می‌شود. با استفاده از این تکنیک، می­توان باندهای فرکانسی مختلف موجود در سیگنال مغزی، پیچیدگی یا complexity سیگنال، connectivity و networkهای مغزی را مورد ارزیابی قرار داد.

یکی از ساده‌­ترین و مرسوم­‌ترین آنالیزها در مبحث QEEG، بررسی توان باندهای فرکانسی مختلف آن است. بسیاری از مقالات، با استفاده از این تحلیل، مارکرهایی را برای بیماری‌­های مختلف پیشنهاد داده‌­اند. به عنوان مثال:

  • کاهش توان باند فرکانسی آلفا، افزایش توان باندهای فرکانسی دلتا و تتا به عنوان نشانه‌­های برای Traumatic Brain Injury (TBI) مطرح شده‌­اند (1-4).
  • کودکان و بزرگسالان مبتلا به  ADHD، افزایش توان در باندهای فرکانسی دلتا و تتا را نشان می­‌دهند (5-6).
  • افراد مبتلا به افسردگی، عدم تقارن در آلفای ناحیه فرونتال، تغییرات در cordance ناحیه فرونتال و افزایش توان باندهای فرکانسی دلتا و تتا را نشان می­‌دهند (7-9).

همانطور که از مثال­‌های بالا مشهود است، این ویژگی­‌ها، همپوشانی گسترده‌­ای در اختلال­‌های متنوع دارند. به همین علت است که استفاده از این تک ویژگی­‌ها برای تشخیص بیماری­‌ها مناسب به نظر نمی‌­رسد.

مارکرهای QEEG برای تشخیص بیماری­‌ها کاربردی ندارند و پس از اینکه تشخیص اولیه توسط پزشک مطرح شد، برای بررسی بیشتر بیماری و تشخیص افتراقی راهگشا هستند.

منابع

  1. Gosselin N, Lassonde M, Petit D, Leclerc S, Mongrain V, Collie A, Montplaisir J. Sleep following sport-related concussions. Sleep Med. 2009; 10:35-46.
  2. Tebano MT, Cameroni M, Gallozzi G, Loizzo A, Palazzino G, Pezzini G, Ricci GF. EEG spectral analysis after minor head injury in man. Electroencephalogr Clin Neurophysiol. 1988; 70:185-9.
  3. Fenton GW. The postconcussional syndrome reappraised. Clin Electroencephalogr. 1996; 27:174-182.
  4. McClelland RJ, Fenton GW, Rutherford W. The postconcussional syndrome revisited. Journal of The Royal Society of Medicine. 1994; 87:508-510.
  5. John ER. The neurophysics of consciousness. Brain Res Brain Res Rev. 2002; 39:1-28.
  6. Bresnahan SM, Anderson JW, Barry RJ. Age-related changes in quantitative EEG in attention-deficit/hyperactivity disorder. Biol Psychiatry. 1999; 46:1690-1697.
  7. Hunter AM, Cook IA, Leuchter AF. The pomise of the Quantitative Electroencephalogram as a predictor of antidepressant treatment outcomes in major depressive disorder. Psychiatr Clin North Am. 2007; 30:105-124.
  8. Pozzi D, Golimstock A, Petracchi M, García H, Starkstein S. Quantified electroencephalographic changes in depressed patients with and without dementia. Biol Psychiatry. 1995; 38:677-683.
  9. Koek RJ, Yerevanian BI, Tachiki KH, Smith JC, Alcock J, Kopelowicz A. Hemispheric asymmetry in depression and mania. A longitudinal QEEG study in bipolar disorder. J Affect Disord. 1999; 53:109-122.

 

ارسال شده توسط :
منتشر شده در: QEEGhome